Γιορτάζουμε σήμερα 10 Σεπτεμβρίου, ημέρα μνήνης των Αγίων Παρθένων Μαρτύρων Μηνοδώρας, Μητροδώρας, Νυμφοδώρας, ας πούμε λίγα λόγια:

Οι Αγίες Μηνοδώρα, Μητροδώρα και Νυμφοδώρα, ήταν αδελφές και κατάγονταν από  τη Βιθυνία. Η λάμψη της παρθενίας και η ωραιότητα των ψυχών και των σωμάτων τους, έκαναν τις τρεις αδελφές να είναι καύχημα και υπερηφάνεια τών χριστιανών. Οι φροντίδες και οι συνήθειες του κόσμου δεν τις απασχολούσαν.
Η μόνη τους φροντίδα ήταν να φροντίζουν και να στολίζουν τον εαυτό τους με συστολή και σωφροσύνη και όχι με φιλάρεσκα πλεξίματα των μαλλιών τους ή με χρυσά ή μαργαριτένια κοσμήματα ή με ρούχα πολυτελή.
Για την αγάπη λοιπόν του Χριστού, άφησαν την πατρίδα τους και πήγαν να κατοικήσουν σε έναν λόφο, κοντά στα Πύθια θερμά λουτρά. Εκεί ασκήτευαν και καλλιεργούσαν ακόμα περισσότερο την σωφροσύνη τους. Γι’ αυτό αξιώθηκαν από τον Θεό να θεραπεύουν ασθένειες, και να τρέχει κοντά τους πλήθος κόσμου.
Όταν το έμαθε αυτό ο ύπαρχος Φρόντων, έστειλε και συνέλαβαν τις τρεις Αγίες αδελφές.
Βλέποντας την φρόνηση και την σύνεση, αλλά και την αφοβία με την οποία τον αντιμετώπιζαν, διέταξε να τις βασανίσουν με τα πιο φρικτά βασανιστήρια. Υπέμειναν με ανδρεία τα μαρτύρια και έτσι ένδοξα παρέδωσαν τις ψυχές τους στον Κύριο Ιησού Χριστό.
Ο ύπαρχος θέλησε να κάψει τα σώματά τους, αλλά οι φλόγες έκαψαν τον ίδιο και έπειτα καταρρακτώδης βροχή έσβησε την φωτιά. Τα σώματα των τριών Μαρτύρων Παρθένων τάφηκαν με ιδιαίτερο σεβασμό από τους χριστιανούς.

Εύχομαι χρόνια πολλά και ευάρεστα στο Θεό !!!

Απολυτίκιο:
Ἦχος πλ. α'. Τὸν συνάναρχον Λόγον.
Τὸν τρισάριθμον σύλλογον καὶ θεόπλοκον, τῶν αὐτάδελφων παρθένων στέψωμεν θείαις ᾠδαῖς, ἀνδρικῶς γὰρ τὸν ἐχθρὸν κατετροπώσαντο, ὅθεν προϊστάντι ἡμῶν τῶν βοώντων ἐκτενῶς, χαῖρε, σεμνὴ Μηνοδώρα, σὺν Μητροδώρα τῇ θείᾳ καὶ Νυμφοδώρα τῇ θεόφρονι.

Γιορτάζουμε σήμερα 8 Σεπτεμβρίου, ημέρα της Γεννήσεως της Υπεραγίας Θεοτόκου, ας πούμε λίγα λόγια:

Οι γονείς της Υπεραγίας Θε­ο­τό­κου, ονομάζονταν Ι­ω­α­κείμ και Άν­να. Ε­πει­δή ο Άγιος Ι­ω­α­κείμ και η Αγία Άν­να ή­ταν ά­τε­κνοι διότι η Άν­να ή­ταν στεί­ρα, πα­ρα­κα­λού­σαν για πολ­λά χρό­νια το Θε­ό να τους χα­ρί­σει έ­να παι­δί, με την υ­πό­σχε­ση ό­τι το παι­δί που θα γεν­νη­θεί, θα το α­φι­ε­ρώ­σουν σε Αυ­τόν. Ύστερα από πολλές προσευχές πολλών χρόνων, ο  λόγος της προσευχής τους εισακούστηκε από τον Παντοδύναμο και έτσι έστειλε τον Αρχάγγελο Γαβριήλ να της ανακοινώσει ότι θα συλλάβει και θα γεννήσει «Παιδί Άγιο». Πράγ­μα­τι, η Αγία Άν­να συ­νέλαβε, και γέν­νη­σε τη Βα­σί­λισ­σα του κό­σμου. Η Εκ­κλη­σί­α μας ε­ορ­τά­ζει το γε­γο­νός αυ­τό της συλ­λή­ψε­ως στις 9 Δε­κεμ­βρί­ου.
Έ­τσι, λοι­πόν, έγινε η σύλληψη και γεν­νή­θη­κε η Υπεραγία Θεοτόκος. Γεν­νή­θη­κε σε εν­νέ­α μήνες και ναι μεν ή­ταν καρ­πός της υ­πο­σχέ­σε­ως του Θε­ού, αλ­λά έ­γι­νε με σπέρ­μα αν­δρός, με τη συ­νεύ­ρε­ση των γο­νέ­ων Της. Μό­νο ο Κύ­ριός μας Ι­η­σούς Χρι­στός γεν­νή­θη­κε α­πό την Παναγία μας  με τρό­πο α­νέκ­φρα­στο και ανερμή­νευ­το, ό­πως Ε­κεί­νος μό­νο γνω­ρί­ζει, χω­ρίς να υ­πάρ­χει το σαρ­κι­κό θέ­λη­μα. Σύμ­φω­να με την πα­ρά­δο­ση, η Πα­να­γί­α γεν­νή­θη­κε στην Ι­ε­ρου­σα­λήμ. Μά­λι­στα οι πα­τέ­ρες της α­γι­ο­τα­φι­κής α­δελ­φό­τη­τας δεί­χνουν στους προ­σκυ­νη­τές τον τό­πο γέν­νη­σης της Θε­ο­τό­κου, που βρί­σκε­ται κον­τά στην προ­βα­τι­κή κο­λυμ­βή­θρα. Ονο­μά­στη­κε Μα­ριάμ που ση­μαί­νει Κυ­ρί­α, Ελ­πί­δα. Ό­ταν η Κυρία Θεοτόκος έ­φτα­σε στην ηλικία των τριών ετών, Την πήγαν οι γο­νείς Της (σύμ­φω­να με την υ­πό­σχε­σή τους στον Θεό) στο Να­ό, και την πα­ρέ­δω­σαν στους ι­ε­ρείς. Σύμ­φω­να με το έ­θι­μο, τη συ­νό­δευ­σαν λαμ­πα­δο­φο­ρού­σες «παρ­θέ­ναι των Ε­βραί­ων». Α­φού Την πα­ρέ­λα­βε ο ι­ε­ρέ­ας και Προ­φή­της Ζα­χα­ρί­ας, πα­τέ­ρας του Αγίου Ι­ω­άν­νου του Προ­δρό­μου, κι­νού­με­νος α­πό τη Θεία Χάρη, Την ο­δή­γη­σε στο ε­σω­τε­ρι­κό και Α­γι­ώ­τε­ρο μέ­ρος του Να­ού, στα Άγια των Α­γί­ων. Ε­κεί έ­ζη­σε δώ­δε­κα χρό­νια και α­ξι­ω­νό­ταν κα­θη­με­ρι­νά να ζει και να υποδέχεται Θεί­ες φα­νε­ρώ­σεις, ε­νώ ο Αρ­χάγ­γε­λος Γα­βρι­ήλ Της έ­φερ­νε συ­νε­χώς Ου­ρά­νια τρο­φή.  Έ­τσι, ζών­τας μέ­σα στο χώ­ρο της Α­γι­ό­τη­τας, ε­τοι­μα­ζό­ταν ο «έμ­ψυ­χος να­ός εις κα­τοί­κη­σιν του Κυ­ρί­ου».

Εύχομαι και ελπίζω η Γέννηση της Υπεραγίας Θεοτόκου να φέρει στις καρδιές μας το φως ώστε να βλέπουμε το σωστό από το λάθος, το καλό από το κακό, την αλήθεια από το ψέμα και πάνω απ'όλα την Αγάπη Της σε εμάς, τα παιδιά Της.

Χρόνια πολλά και ευάρεστα στο Θεό !!!

Απολυτίκιο:
Ἦχος δ'.
Ἡ γέννησίς σου Θεοτόκε, χαρὰν ἐμήνυσε πάσῃ τῇ οικουμένῃ, ἐκ σοῦ γὰρ ἀνέτειλεν ὁ Ἥλιος τῆς δικαιοσύνης, Χριστὸς ὁ Θεὸς ἡμῶν, καὶ λύσας τὴν κατάραν, ἔδωκε τὴν εὐλογίαν, καὶ καταργήσας τὸν θάνατον, ἐδωρήσατο ἡμῖν ζωὴν τὴν αἰώνιον.

Ενημερώνουμε το πλήρωμα της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Κρήτης, ότι η Ιερά Μονή Αγίου Παντελεήμονος Φόδελε θα έχει την ευλογία να υποδεχθεί την Τιμία Κάρα του Αγίου ενδόξου Μεγαλομάρτυρος και Ιαματικού Παντελεήμονος, από την Ιερά Μονή Παναχράντου της νήσου Άνδρου, κατά την 12η του τρέχοντος μηνός Σεπτεμβρίου.
Ακολουθεί το αναλυτικό πρόγραμμα της υποδοχής και των σχετικών λατρευτικών εκδηλώσεων κατά τις ημέρες της παραμονής της Τιμίας Κάρας στην Ιερά Μονή του Αγίου Παντελεήμονος στο Φόδελε, για ενημέρωση των εφημερίων και του πληρώματος της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Κρήτης, παρακαλούνται δε να μετέχουν όσοι επιθυμούν και μπορούν στην υποδοχή του ιερού λειψάνου και στις σχετικές ακολουθίες.

Το πρόγραμμα έχει ως εξής:
Δευτέρα 12 Σεπτεμβρίου 2011
Ώρα 6.30 μ.μ. Υποδοχή έμπροσθεν της Κεντρικής Πύλης της Μονής και εν συνεχεία Μέγας Πανηγυρικός Εσπερινός χοροστατούντος του Σεβασμιωτάτου Αρχιεπισκόπου Κρήτης κ.κ. Ειρηναίου.
Ώρα 8.30 μ.μ. Ιερά Αγρυπνία ιερουργούντος του Πανοσιολ. Αρχιμ. κ. Ευδοκίμου Φραγκουλάκη, Καθηγουμένου της Ιεράς Μονής Παναχράντου Άνδρου.

Τρίτη 13 Σεπτεμβρίου 2011
Ώρα 5.00 μ.μ. Ιερά Παράκλησις.
Ώρα 7.30 μ.μ. Ιερά Αγρυπνία επί τη εορτή του Τιμίου Σταυρού.

Τετάρτη 14 Σεπτεμβρίου 2011
Ώρα 6.30 μ.μ. Μέγας Πανηγυρικός Εσπερινός προεξάρχοντος του Πανοσιολ. Αρχιμ. κ. Αμφιλοχίου, Καθηγουμένου της Ιεράς Πατριαρχικής και Σταυροπηγιακής Μονής Αγίας Τριάδος Τζαγκαρόλων Χανίων.
Ώρα 8.30 μ.μ. Νυκτερινή Θεία Λειτουργία.

Πέμπτη 15 Σεπτεμβρίου 2011
Ώρα 6.30 μ.μ. Μέγας Πανηγυρικός Εσπερινός προεξάρχοντος του Πανοσιολ. Αρχιμ. κ. Αρσενίου, Καθηγουμένου της Ιεράς Μονής Αγίου Γεωργόυ Γοργολαΐνι.
Ώρα 8.30 μ.μ. Νυκτερινή Θεία Λειτουργία.

Παρασκευή 16 Σεπτεμβρίου 2011
Ώρα 6.30 μ.μ. Μέγας Πανηγυρικός Εσπερινός προεξάρχοντος του Πανοσιολ. Αρχιμ. κ. Μακαρίου, Καθηγουμένου της Ιεράς Μονής Παναγίας Κουδουμά.
Ώρα 8.30 μ.μ. Νυκτερινή Θεία Λειτουργία.

Σάββατο 17 Σεπτεμβρίου 2011
Ώρα 6.30 μ.μ. Μέγας Πανηγυρικός Εσπερινός

Κυριακή 18 Σεπτεμβρίου 2011
Ώρα 7.00 π.μ. Όρθρος και Θεία Λειτουργία Ιερουργούντος του Πανοσιολ. Αρχιμανδρίτου του Οικουμενικού Θρόνου και Ιεροκήρυκος της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Κρήτης κ. Μακαρίου.
Ώρα 6.00 μ.μ. Μέγας Πανηγυρικός Εσπερινός και Αναχώρησις της Τιμίας Κάρας του Αγίου Παντελεήμονος.

Γιορτάζουμε σήμερα 7 Σεπτεμβρίου, ημέρα  μνήμης του Αγίου Σώζοντος, ας πούμε λίγα λόγια:

Ο Άγιος Σώζων έζησε στα τέλη του 3ου αιώνα μ.Χ. και καταγόταν από τη Λυκαονία και το αρχικό του όνομα ήταν Ταράσιος. Όταν βαπτίσθηκε χριστιανός, ονομάσθηκε Σώζων. Βοσκός στο επάγγελμα, προσπαθούσε να μιμείται την ημερότητα των προβάτων, που θαύμαζε πολύ. Πολλές φορές τον ενοχλούσαν και τον αδικούσαν οι άλλοι βοσκοί, αλλά αυτός πάντοτε ήταν πράος απέναντί τους. «Μου είναι ντροπή», έλεγε, «να γίνω κατώτερος από τα πρόβατα που βόσκουν». Μελετούσε με επιμέλεια την Αγία Γραφή, και όταν στην εξοχή συναντούσε ειδωλολάτρη, προσπαθούσε να τον κατηχήσει στο Χριστό. Κάποτε ο Άγιος Σώζων πήγε στην Πομπηϊούπολη της Κιλικίας, όπου υπήρχε ένα χρυσό ειδωλολατρικό άγαλμα. Μόλις το είδε, η ψυχή του πράου Αγίου Σώζοντα παροργίστηκε. Τότε, με θάρρος πολύ έσπασε το δεξί χέρι του χρυσού αγάλματος, το πούλησε και τα έσοδα τα έδωσε στους φτωχούς. Ο έπαρχος Μαξιμιανός αναστατώθηκε και φυλάκισε πολλούς ανεύθυνους. Όταν το έμαθε αυτό ο Άγιος Σώζων, παρουσιάστηκε στον έπαρχο και στις απειλές του με ήρεμο ύφος απάντησε ότι μέσα στο ναό το άγαλμα ήταν άχρηστο, ενώ έτσι ωφέλησε και κάποιους φτωχούς. Αμέσως τότε, αφού τον βασάνισαν φρικτά, τον έριξαν στη φωτιά. Έτσι μαρτυρικά ο Άγιος Σώζων παρέδωσε την ψυχή του στον Κύριο.

Εύχομαι χρόνια πολλά και ευάρεστα στο Θεό !!!

Απολυτίκιο:
Ἦχος α'. Τῆς ἐρήμου πολίτης.
Δι' ὄμφης οὐρανίου πιστωθεῖς πρὸς τὰ κρείττονα, τοὺς τῆς εὐσέβειας ἀγῶνας, ἄπτοητως διέδραμες, καὶ ὤφθης τοῦ Σωτῆρος κοινωνός, ἀθλήσας Μάρτυς Σῴζων ἄνδρικως, διὰ τοῦτο διασῴζεις ἐκ πειρασμῶν, τοὺς πίστει προσιόντας σοί. Δόξα τῷ παρασχόντι σοὶ ἴσχυν, δόξα τῷ σὲ στεφανώσαντι, δόξα τῷ ἔνεργουντι διὰ σοῦ πάσιν ἰάματα.